Uniwersytetu SWPS (wydział w Sopocie) organizuje cykl warsztatów dla rodziców w ramach akcji „Rodzicielski DKF”. Każde spotkanie rozpoczyna się projekcją filmową, po której odbywa się dyskusja prowadzona przez specjalistę z zakresu psychoterapii. Najbliższy warsztat odbędzie się 17 czerwca 2015 roku o godzinie 18.00. Wyświetlony zostanie film pod tytułem: „Musimy porozmawiać o Kevinie”. W rolę moderatora wcieli się filozof, psychoterapeuta, psychotraumatolog Justyna Herman-Gregorek. Film będzie doskonałym wstępem do rozmowy na temat tego, co w rodzicielstwie może nas wystraszać, przerastać, zaskakiwać w relacji z naszym dzieckiem.
Wstęp wolny!
Justyna Herman-Gregorek jest magistrem filozofii, psychoterapeutą, certyfikowanym psychotraumatologiem w zakresie prowadzenia terapii i szkoleń. Prowadzi pomoc psychoterapeutyczną w ramach NFZ w Ośrodku Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Wejherowie dla osób w kryzysie oraz w gabinecie prywatnym na terenie Gdyni. Szkoli się i pracuje w nurcie psychoterapii psychoanalitycznej.
„Musimy porozmawiać o Kevinie”:
„Tytułowy Kevin to demoniczny nastolatek, który świadomie manipuluje swoim otoczeniem, nie uznaje żadnych zasad i z prowokującym uśmiechem mówi: „Wstajesz rano i oglądasz telewizję, jedziesz samochodem i słuchasz radia. Chodzisz do swojej nudnej pracy albo nudnej szkoły, ale o tym nie mówią w głównym wydaniu wiadomości. Doszło do tego, że nawet ludzie z telewizji często oglądają telewizję. Na co oni wszyscy tak patrzą? Właśnie na takich jak ja…”. Magnetyczna Tilda Swinton i demoniczny Ezra Miller w thrillerze obnażającym najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, który prowokuje, pociąga i nie daje o sobie zapomnieć.
(…)
Czy matczyna miłość ma granice? Wydaje się, że tytułowy bohater filmu z premedytacją poszukuje twierdzącej odpowiedzi na to pytanie, czyniąc poligonem doświadczalnym rodzinny dom. Jego wyrachowana gra zaczyna się we wczesnym dzieciństwie: mały Kevin jest do cna złośliwy, pozbawiony dobrych chęci, niemal demoniczny. Film rytmicznie przeplatają dwa czasy akcji: gdy chłopak jest wyglądającym słodko kilkuletnim brzdącem, a matka – zadbana, dobrze usytuowana pisarka – stara się przyzwyczaić do jego nietypowego temperamentu, i gdy jako nastolatek doprowadza rodzicielkę na skraj załamania nerwowego, a ona zamienia się w złamaną życiem, przybitą kobietę. Odpryski wskazujące na przyczyny tej metamorfozy będą rozsiane po całym filmie, ale kluczowe dla akcji wydarzenia w pełni zostaną pokazane dopiero na końcu.”
[cytat zaczerpnięty z portalu internetowego Filmweb.pl]