Violetta Szostak rozmawia z psychologiem, Ewą Woydyłło o wybaczaniu. Dobry, konkretny tekst:
„Czy czas pomaga w wybaczaniu?
– Znam dwie siostry, które mieszkają po dwóch stronach Wisły w Warszawie. Na pogrzeb matki najpierw poszła jedna i dopiero jak się skończył, przyszła druga i zapłaciła księdzu, żeby jeszcze raz odprawił egzekwie nad grobem. A więc to wierzące osoby. Ale nie pomaga im, że powtarzają: „I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.
O co im poszło?
– Nieważne. Jedna, zdaje się, uwiodła drugiej narzeczonego. Miały pewnie po 20 lat, teraz mają mężów i dzieci, poukładało im się. Ale zastygły w wiecznej urazie. I chyba nawet rodzina patrzy na to z uznaniem: „O, honorowe!”. U nas honor tak się rozumie: „Ja mu tego nie odpuszczę!”. O wybaczeniu, które powinno być codzienną normą współżycia, nie mamy pojęcia. Lubimy zapiekłość, ona, zdaje się, nam mentalnie pasuje. I tak żyjemy, z zaciśniętymi piąstkami.
Ale dlaczego mam wybaczyć siostrze, która mnie zdradziła?
– Możesz nie wybaczać. Możesz z tym żyć. Tyle że to winowajcy wcale nie musi dotknąć, on może się mieć całkiem nieźle. To tobie będzie źle, bo uraza tkwi w tobie. Zużywa twoją energię, nerwy, sen i nie starczy ci życia na to, żeby coś pozytywnego realizować.
Pracowałam 26 lat w Instytucie Psychiatrii i napatrzyłam się na ludzi, którzy żyli urazą. Pamiętam kobietę, którą spotykałam w korytarzu na oddziale depresji. Gdy zapytałam o nią kolegę psychiatrę, opowiedział: „Jej narzeczony nie przyszedł na ślub, a ona już była w welonie w kościele. I nigdy tego nie wybaczyła”. Miała już z 50 lat, za sobą próby samobójcze, wieloletnie leczenie farmakologiczne. Zupełnie odrzuciła możliwość akceptacji. Bo wybaczenie to jest akceptacja – tak je rozumiem. Zgoda na to, czego nie mogę zmienić.
Jak mam się z tym pogodzić? Narzeczony nie przychodzi na ślub! Jak o tym zapomnieć?
– Tu nie chodzi o zapominanie! Nie zapomnisz. Ale między zapomnieć a rozpamiętywać albo – staropolskie słowo – zapamiętać się jest różnica. Możesz krzywdy nie zapomnieć, ale nie rozpamiętuj. (…)”
cały wywiad dostępny jest na stronie internetowej „Wysokich Obcasów”:
www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53664,18900454,wybaczenie-to-spokoj.html