Archiwa tagu: psychoanaliza

Wykłady i spotkania psychologiczne w Polsce: Seminaria otwarte PTPP.

Opublikowany przez

Gabinet Psychoterapii Gdańsk12 września tego roku rozpoczął się cykl wykładów otwartych, zaplanowanych na lata 2015 i 2016. Zajęcia są zorganizowane przez Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychoanalitycznej i odbywają się w siedzibie głównej Towarzystwa (ul. Złota 9/8, Warszawa). W celu zgłoszenia chęci swojego udziału należy się skontaktować z sekretariatem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej, ilość miejsc jest ograniczona. Na trzy tygodnie przez rozpoczęciem każdego seminarium uczestnicy zostaną zapoznani z listą lektur przygotowujących do zajęć. Koszt każdego wykładu to 100zł.

Hormonogram wykładów otwartych:

– 10 października 2015r., godz. 10.00 – 13.30, „Po co śnimy. O funkcji marzeń sennych.” – Hanna Lisowska

– 14 listopada 2015r., godz. 10.00 – 13.30, „Superego kiedyś i dzisiaj. Rozwój koncepcji.” – Anna Mączyńska – Adamczyk

– 12 grudnia 2015r., godz. 10.00 – 13.30, „Praca z seniorami.” – Anna Siemińska

– 23 stycznia 2016r., 10.00 – 13.30, „Wpływ międzypokoleniowego przekazu na przebieg procesu terapii.” – Ewa Sobczak

– 13 luty 2016r., 10.00 – 13.30, „O miłości i nienawiści w przeniesieniu.” – Barbara Teodorczyk

– 12 marca 2016r., 10.00 – 13.30, „Praca z pacjentem psychotycznym – zagadnienia kliniczne i organizacyjne.” – Agnieszka Topolewska

– 7 maja 2016r., 10.00 – 13.30, „Między życiem a śmiercią – praca nad separacją w terapii psychoanalitycznej.” – Ewa Kowalska

– 4 czerwca 2016r., 10.00 – 13.30, „Trauma i jej psychoanalityczne rozumienie.” – Iwona Rachuna – Woźniak

TERAPIA W GDAŃSKU – GABINET PSYCHOTERAPII GDAŃSK

Rozmowy: „The Originality of Melanie Klein.”

Opublikowany przez

Film jest nagraniem rozmowy na temat Melanie Klein- jej historii życiowej, początkach powstawania psychoterapii dziecięcej i rozwijania się teorii psychoanalitycznych. O swoich osobistych doświadczeniach z Klein i własnym doświadczeniu zawodowym na polu psychoterapii dziecięcej opowiadają współcześni psychoanalitycy Edna O’Shaughnessy i Ron Britton.

Gabinet Psychoterapii GdańskEdna O’Shaughnessy jest analitykiem szkoleniowym i superwizorem Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Swoją drogę psychoterapeutyczną zaczynała kończąc studia filozoficzne, w latach 50-tych XX wieku przeprowadziła się na stałe z Południowej Afryki do Wielkiej Brytanii, gdzie zaczęła pobierać nauki dotyczące dziecięcej psychoanalizy w Klinice w Travistock. Uczyła się między innymi od Esther Bick, Betty Joseph i Hanny Segal.Swoją pracę naukową poświęciła przede wszystkim tematyce mechanizmów obronnych osobowości oraz nieprawidłowości obszaru superego.

Gabinet Psychoterapii GdańskRon Britton – podobnie jak Edna O’Shaughnessy – jest analitykiem szkoleniowym i superwizorem Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Swoją karierę zawodową rozpoczął jako lekarz i psychiatra dziecięcy w Klinice w Travistock, gdzie pracował z „zdemoralizowanymi” dziećmi i ich rodzicami. Jego zainteresowania zawodowe krążą głównie wokół wyobraźni. Napisał książkę pt.: „Belief and Imagination”, w której opisuje swoje idee dotyczące prawdy oraz poczucia psychicznej realności.

Gabinet Psychoterapii GdańskMelanie Klein (ur. 30 marca 1882 w Wiedniu, zm. 22 września 1960) – brytyjska psycholog i psychoanalityczka austriackiego pochodzenia. W 1903 r. wyszła za mąż za Artura Kleina, z którym miała troje dzieci. W 1917 roku Klein poznała Zygmunta Freuda podczas spotkania członków Towarzystw austriackiego i węgierskiego. Własną analizę rozpoczęła u Sandora Ferencziego. W 1921 roku rozstała się z mężem i wraz z dziećmi zamieszkała w Berlinie. Separacja zakończyła się rozwodem w 1923 r. Następnie rozpoczęła analizę u Karla Abrahama. Była główną przedstawicielką nurtu teorii relacji z obiektem w Wielkiej Brytanii. Znacznie rozwinęła technikę psychoterapii dzieci.

więcej o Melanie Klein można zobaczyć i przeczytać w tych miejscach:

Nowości wydawnicze: „Teoria kleinowska: Perspektywa współczesna.”

Biografie: „Melanie Klein.”

PSYCHOTERAPIA W GDAŃSKU – GABINET PSYCHOTERAPII GDAŃSK

Portale internetowe: „Od czego zależy skuteczność psychoterapii?”

Opublikowany przez

Na portalu „Mam Terapeutę” można przeczytać ciekawy artykuł dotyczący skuteczności terapii. Zachęcam do lektury!

Gabinet Psychoterapii Gdańsk„Zacznijmy od tego, co każdy spodziewa się usłyszeć od psychoterapeuty: tak, psychoterapia działa i potwierdzają to badania jej efektywności prowadzone od kilkudziesięciu lat. Co więcej, skala poprawy i trwałość zmian u różnych klientów jest podobna niezależnie od metody terapeutycznej i podejścia teoretycznego. Co więc jest kluczem do sukcesu?

Psychoterapeuta: Troszczę się o ciebie.

Otto Kernberg był zdania, że „dobrymi terapeutami mogą być ludzie o bardzo różnych osobowościach. (…). po pierwsze terapeuta powinien być inteligentny — to bywa bardzo pomocne. Po drugie powinien mieć rodzaj emocjonalnej otwartości. Z jednej strony powinien być osobowościowo wystarczająco dojrzały, równocześnie pozostając otwartym na prymitywne doświadczenia (…). Dobrze, jeśli nie jest nadmiernie paranoidalny, infantylny lub obsesyjno-kompulsywny. (…) dobrze, aby nie miał w sobie zbyt wiele patologicznego narcyzmu.” W dużej mierze opinia tego znanego psychoanalityka potwierdziła się w badaniach. Okazało się, że osobowość, system wartości, a także samopoczucie psychoterapeuty w danym dniu mają umiarkowane znaczenie dla procesu terapii. Warto, by terapeuta miał na tyle bogate doświadczenie życiowe i psychiczne, by empatyzować z klientem, ale jednocześnie by wystarczająco się od niego różnił, aby go wspierać. Jeśli chodzi zaś o osobowość, to uważam podobnie jak Kernberg, że nie tyle chodzi o jakiś typ osobowości, ile o to, by psychoterapeuta nie był skrajnie wycofany, sztywny lub nastawiony na realizację celów. Co więcej, nie powinien oceniać klientów nie tylko dlatego, że tak mówi kodeks etyki zawodowej, ale dlatego, że jest im po ludzku życzliwy, ciekawi się nimi, a nawet lubi i okazuje serdeczność. Z takiej szczerej i otwartej postawy wynika też gotowość do konfrontowania klienta z nieprzyjemnymi odczuciami, co jest szczególnie ważne dla osób, które mają kłopot z granicami interpersonalnymi. Jeśli psychoterapeuta naprawdę nie troszczy się o osobę, która co tydzień mówi o swoich najgłębszych sekretach, nie wróży to powodzenia terapii.

Klient: Czy mnie można pomóc?

Tak w życiu, jak i w terapii bardzo pomocna jest szeroko pojęta wiara w sens, z której rozwija się zaufanie do terapeuty. Czasami psychoterapeuta musi wierzyć w szanse wyjścia z trudnej sytuacji za dwie osoby, ale jeśli klient sam w którymś momencie nie zacznie pokładać nadziei w poprawę, to wiara samego terapeuty „góry nie przeniesie”.

Ważne jest także, czy klient jest gotów do wprowadzenia zmian i udźwignięcia ich konsekwencji. Szanse na zmianę są niepomiernie mniejsze, jeśli „chciałabyś, ale…”, niż w przypadku, gdy boisz się trudności, ale sięgasz po pomoc, działasz i bierzesz odpowiedzialność za skutki. Pamiętajmy, że nikt nie żyje w społecznej próżni i zmiana u klienta wywołać może przeobrażenia w jego relacjach. Na przykład, gdy dotąd potulnie znosząca niedzielne obiadki córka zacznie przyjeżdżać raz na miesiąc i na dodatek zacznie się sprzeciwiać, by matka wybrała jej kafelki do łazienki, może to się spotkać z dezaprobatą otoczenia. Dlatego też w czasie psychoterapii ważne jest wsparcie społeczne, czyli kontakt z bliską osobą, która kibicuje klientowi w tym trudnym okresie, staje po jego stronie. Oczywiście w jakiejś mierze kimś takim jest psychoterapeuta, ale umówmy się, że to nie jest cały świat. Ponieważ psychoterapia bywa procesem bardzo emocjonującym, pomocne jest też, gdy sam klient akceptuje to, co przeżywa i jest otwarty na nowe doświadczenia. (…)”

całość jest dostępna tutaj:

http://mamterapeute.pl/skutecznosc-psychoterapii/

TERAPIA W GDAŃSKU – GABINET PSYCHOTERAPII GDAŃSK

Prasa: „Koszmary senne – może nieprzyjemne, ale dobre dla zdrowia.”

Opublikowany przez

Gabinet Psychoterapii w GdańskuNa łamach „Polityki” pojawił się krótki tekst dotyczący marzeń sennych:

„Z obserwacji przynajmniej niektórych psychologów wynika, że nadmiar złych snów nie powinien nas zanadto niepokoić. Wręcz przeciwnie.

Naukowcy dzielą sen na poszczególne fazy, próbują oszacować, jak długo powinniśmy spać w zależności od wieku i indywidualnych potrzeb, wiedzą, jak zachowuje się organizm w porach czuwania i spoczynku. Mechanika procesu przechodzenia z jawy w sen i na odwrót wydaje się już dobrze wyjaśniona i opisana. Same sny – albo „marzenia senne”, jak je określał Zygmunt Freud – pozostają jednak tajemnicą.

Wiadomo, że gdy śnimy, wszystkie układy – od oddechowego po krążeniowy (z jednym wyjątkiem, o czym za chwilę) – funkcjonują tak jak za dnia. Dlatego budzimy się czasem zlani potem i mamy przyspieszony oddech. Psychologowie są zresztą zdania, że dobrze, gdy alarm budzika wyrywa nas właśnie z sennego marzenia – ponieważ organizm jest już niejako przygotowany do podjęcia dowolnej aktywności. Zasada ta nie dotyczy jednak mięśni – gdyby nocą służyły nam jak za dnia, spadalibyśmy z łóżek i podróżowali we śnie. (Na tym zresztą polega sennowłóctwo, problem lunatyków).

Skąd się biorą sny i o czym świadczy ich treść – nie do końca wiadomo. Niektórzy za Freudem powtarzają, że sny to tzw. resztki codzienności. Innymi słowy: wracają do nas nocą wydarzenia i osoby zupełnie realne, ale też nieprzepracowane i stresujące sprawy. Od czasu do czasu męczą nas jednak sceny jak z horroru – budzimy się z krzykiem i płaczem, zdenerwowani, pobudzeni. Jak je wyjaśnić?

Z szacunków Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu wynika, że koszmary miewa od 50 do 85 proc. dorosłych osób. Przytrafiają się też dzieciom (75 proc. dzieci pamięta przynajmniej jeden zły sen z wczesnych lat życia). Niepokojące, czasem – wydawałoby się – mało realistyczne sny chciałoby się wymazać z pamięci i zapomnieć. Tymczasem – przekonuje serwis naukowy Science of Us („New York Magazine”) – koszmary w gruncie rzeczy służą zdrowiu. A przynajmniej naszej kondycji psychicznej. (…)”

cały artykuł jest do przeczytania na stronie internetowej tygodnika „Polityka”:

http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/nauka/1626225,1,koszmary-senne–moze-nieprzyjemne-ale-dobre-dla-zdrowia.read

PSYCHOLOG GDAŃSK – GABINET PSYCHOTERAPII W GDAŃSKU

Audycje radiowe: „Psychoterapeuta Mark Vernon o miłości.”

Opublikowany przez

Gabinet Psychoterapii GdańskNa antenie znanego, brytyjskiego radia ukazała się audycja dotycząca miłości i sposobu jej pojmowania przez Freuda i jego następców. Psychoterapeuta Mark Vernon analizuje temat pod kątem teoretycznych odkryć ojca psychoanalizy.

Gabinet Psychoterapii GdańskMark Vernon jest psychoterapeutą, pisarzem i nauczycielem. Napisał książki o przyjaźni, miłości, poczuciu satysfakcji z życia, wierze, duchowości, nauce oraz wyznawanych przez ludzi wartości. Jego liczne artykuły dotyczące wyżej wymienionej tematyki ukazywały się w wielu gazetach i wydawnictwach. Poza tym regularnie uczestniczy w produkcji programów i dyskusji nadawanych przez BBC Radio 4.

Gabinet Psychoterapii Gdańsk

BBC Radio 4 jest stacją radiową wchodzącą w skład British Broadcasting Corporation (BBC), która nadaje programy popularnonaukowe dotyczące najróżniejszych tematów związanych z codziennym życiem, wiadomościami, kulturą, historią i współczesną nauką. Według sondaży, BBC Radio 4 jest drugą w kolejności (po BBC Radio 2) ulubioną, domową stacją włączaną przez brytyjczyków, ma około 11 milionów słuchaczy. Uważane często za flagową „perełkę” BBC, BBC Radio 4 jest radiem, na które stacja wydaje najwięcej pieniędzy. Jej siostrzana stacja, BBC Radio 4 Extra (poprzednio BBC 7) uzupełnia BBC Radio 4 poprzez nadawanie ich audycji jak i częste sięganie do bogatych archiwów i „odświeżanie” ważniejszych materiałów.

audycji można posłuchać na portalu internetowym radia BBC Radio 4:

BBC Radio 4 – „Psychotherapist Mark Vernon on Freud”

PSYCHOLOG W GDAŃSKU – GABINET PSYCHOTERAPII GDAŃSK

Wywiady: „Logika snów.”

Opublikowany przez

Leczenie Zaburzeń Osobowości GdańskWywiad z psychoterapeutką, Agnieszką Wróblewską przeprowadziła Aleksandra Nowakowska, redaktor miesięcznika „Zwierciadło”:

„Jung odkrył, że sny odsłaniają przyczynę naszej dysharmonii i emocjonalnego niepokoju, ujawniają ukryty potencjał jednostki, zawierają twórcze rozwiązanie codziennych problemów. Poprzez sny ludzie stają się świadomi tego kim rzeczywiście są. Tak?

Agnieszka Wróblewska: Snami zajmowano się od wieków. Świadczą o tym chociażby senniki staroegipskie. Wróżbici analizowali sny dawnych władców przed ich wyprawami na wojny. Do psychologii sny wprowadził Freud. To on powiedział, że warto się nimi zajmować. Jest autorem pięknego sformułowania: „Sny są królewską drogą do nieświadomości”. Freud mówił o tym, że marzenia senne ukrywają nasze nieświadome życzenie. Bywa, że jest ono przez sam sen mocno ukryte. Twierdził, że sen ma treść jawną i zamaskowaną. Zadaniem terapeuty jest dotrzeć do tej ukrytej treści poprzez swobodne skojarzenia, które podaje pacjent. Jung w analizie snów poszedł dalej. Według niego sny zaspokajają pragnienia, które tłumimy. Mówił szerzej – że sny są po to, żeby uzupełnić naszą jednostronną codzienną świadomość. Chodzi tu o to, że jeżeli na przykład jesteśmy osobą spokojną, wycofaną, która żyje w poukładanym świecie, możemy mieć sny o wielkich wojnach, chaosie, bałaganie. Takie sny wskazują na nasz nie dopuszczany do świadomości aspekt.

Psychoanalityczka Marie-Louise von Franz, wieloletnia współpracownica Junga, twierdziła że sny nie odzwierciedlają naszych myśli, marzeń, planów – tak jak się powszechnie sądzi – tylko coś zupełnie odwrotnego, coś czego nie chcemy usłyszeć.

Wiadomości, które niosą nam sny, są dobre. Tylko że niekoniecznie dla naszego świadomego umysłu. One są dobre dla naszego rozwoju. Śni nam się coś, czego potrzebujemy, coś czego w naszym życiu brakuje. Oceniamy to natomiast z punktu widzenia naszego świadomego „ja”. Jeśli ma się ono rozwinąć, musi wzbogacić się o coś nowego. O co? Podpowiedź znajdziemy w snach. Często ukryta jest ona w postaciach, które nam się śnią. Jeśli na co dzień jestem osobą, która stara się być dla wszystkich miła, a śni się mi się agresywny niedźwiedź, to na świadomym poziomie ten sen będzie dla mnie przerażający. Natomiast jeśli udałoby mi 5 proc. z niedźwiedzia wprowadzić do moich relacji, rozwiązałoby to 50 proc. moich problemów w rodzinie i w pracy. Oczywiście, nam samym często trudno jest odkryć tę stronę.

Jung mówił, że sny pokazują nam nasze plecy.

Jung opowiadał swoje sny studentom, nawet tym początkującym, i prosił ich o dowolne skojarzenia i interpretacje. Wierzył, że nawet ktoś niedoświadczony w analizie snów, podpowie mu coś, na co on sam by nie wpadł. Na końcu jednak weryfikatorem snów jest sam śniący. Gdy terapeuta podaje interpretację, tylko my jesteśmy w stanie poczuć czy jest ona właściwa. (…)”

cały wywiad jest dostępny na stronie internetowej „Zwierciadła”:

www.zwierciadlo.pl/2012/psychologia/relacje-spoleczne/logika-snow-wywiad-z-psychoterapeutka-agnieszka-wroblewska

PSYCHOLOG W GDAŃSKU – LECZENIE ZABURZEŃ OSOBOWOŚCI GDAŃSK

Wykłady i spotkania psychologiczne w Trójmieście: David Bell.

Opublikowany przez

Gabinet Psychoterapii w Gdańsku19 września 2015 roku odbędzie się w Gdańsku wykład pod tytułem: „Popęd śmierci. Perspektywy fenomenologiczne we współczesnej teorii kleinowskiej.” David Bell poprowadzi seminaria kliniczne i wygłosi wykład.

Plan spotkania:

11:00-12:30 Seminarium kliniczne (grupa A)

14:00-15:30 Seminarium kliniczne (grupa B)

17:00-18:30 Wykład otwarty – „Popęd śmierci. Perspektywy fenomenologiczne we współczesnej teorii kleinowskiej.”

Wydarzenie odbędzie się na Uniwersytecie Gdańskim (ul. Bażyńskiego 4; Seminaria – sala C 201; Wykład –  aula S 203). Współorganizatorem wykładu jest Instytut Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Wykład będzie transmitowany do siedziby Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego w Warszawie, ul. Lwowska 5 m. 6 oraz do Poznania, sala konferencyjna w DS. Jowita, ul. Zwierzyniecka 7. Seminaria oraz dyskusja po wykładzie będą tłumaczone. Słuchacze wykładu, którzy wcześniej zgłoszą swój udział, otrzymają wydrukowane tłumaczenie. Więcej informacji na temat spotkania, warunki zgłoszenia swojego uczestnictwa i opłaty znajdują się na stronie Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego:

www.psychoanaliza.org.pl

David Bell jest psychoanalitykiem szkoleniowym i superwizorem Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego (był też prezesem tej organizacji). Pełni funkcję konsultanta psychiatry w Tavistock Clinic. Wykłada na Birkbeck College London. Jest autorem wielu wykładów, artykułów i rozdziałów książek oraz monografii dotyczących historycznego rozwoju pojęć i teorii psychoanalitycznych (Freud, Klein i Bion) oraz psychoanalitycznego rozumienia głębszych zaburzeń psychicznych. Redagował takie publikacje jak, Reason and Passion, Psychoanalysis and Culture: A Kleinian Perspective oraz Living On The Border. Interesują go również studia interdyscyplinarne – relacja między psychoanalizą a literaturą, filozofią i polityką. Jest jednym z czołowych brytyjskich ekspertów psychiatrycznych w dziedzinie praw człowieka.

GABINET PSYCHOTERAPII W GDAŃSKU – PSYCHOLOG GDAŃSK

Konferencje, sympozja psychologiczne w Polsce: „Dorośli – niedorośli. Wewnętrzne i systemowe uwarunkowania niedojrzałości.”

Opublikowany przez

Psychoterapia Gdańsk5 września 2015 roku odbędzie się konferencja pod tytułem: „Dorośli – niedorośli. Wewnętrzne i systemowe uwarunkowania niedojrzałości.” Wydarzenie będzie miało miejsce w Szpitalu Specjalistycznym imienia J. Babińskiego w Krakowie (ul. J. Babińskiego 29).

Gościem zagranicznym będzie pani Margot Waddell, członkini Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego oraz psychoterapeuta dziecięcy. Zaproponuje uczestnikom dyskusję i próbę odpowiedzi na pytania o specyfikę rozwoju współczesnej młodzieży. Margot Waddell pracuje od 30 lat jako konsultant, psychoterapeuta dzieci i młodzieży w klinice Tavistock w Londynie, gdzie prowadzi również zajęcia dydaktyczne. Wiele publikuje i wykłada zarówno w Anglii, jak i poza jej granicami. W jej publikacjach widoczne jest trwające zainteresowanie relacją pomiędzy światem wewnętrznym i zewnętrznym, pomiędzy byciem jednostką a zwierzęciem stadnym. Od początku istnienia serii wydawniczej Tavistock Clinic (czyli od 1998 roku) jest jej redaktorem. Rozszerzone wydanie jej książki „Inside Lives; Psychoanalysis and the Growth of the Personality” opublikował Karnac w 2002 roku. Understanding 12 to 14 year-olds opublikowało wydawnictwo Jessica Kingsley w roku 2005.

Lekarz medycyny Anna Depukat (specjalista psychiatra) przedstawi opisy przypadków pacjentów z zaburzeniami osobowości pozostających w leczeniu oddziałów ogólnopsychiatrycznych. Kwestia, jaką będzie chciała rozważyć, to: „Czy pacjenci z głębokimi zaburzeniami osobowości tak często muszą pozostawać w grupie „no option” dla psychiatrii?” Anna Depukat pracuje w kobiecym oddziale ogólnopsychiatrycznym Szpitala Babińskiego, prowadzi również praktykę prywatną jako psychiatra oraz psychoterapeuta w podejściu psychodynamicznym. W ramach przygotowań do doktoratu zajmuje się pacjentkami z głębokimi zaburzeniami osobowości i oceną prognostyczną czynników ryzyka zachowań samobójczych u pacjentek hospitalizowanych.

Psychoterapeuci z Oddziału Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic – Katarzyna Synówka i Jacek Kowaleczko (prowadzący na oddziale grupę psychoterapeutyczną) powiedzą o pacjentach, którzy nie są w stanie dorosnąć, ponieważ nie mogą uznać odrębności i znaczenia innych ludzi, czy wręcz używają ich przedmiotowo. Prelegenci opowiedzą o roli grupy w leczeniu tych osób. Grupa terapeutyczna może bowiem pomóc w leczeniu lub pozostać w koalicji z chorą częścią pacjenta tworząc specyficzny psychiczny azyl.

Katarzyna Synówka jest psychologiem, psychoterapeutą certyfikowanym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, a Jacek Kowaleczko jest specjalistą psychiatrą i psychoterapeutą. Oboje są członkami nadzwyczajnymi Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej.

więcej szczegółów dotyczących konferencji można znaleźć tutaj:

www.konferencja-olzoin.pl

  PSYCHOTERAPIA GDAŃSK – GABINET PSYCHOTERAPII W GDAŃSKU

Rozmowy: „Czym właściwie jest psychoterapia?”

Opublikowany przez

Psychoterapia Psychodynamiczna GdańskFilm przedstawia rozważania i próbę odpowiedzi na pytanie: „Czym właściwie jest psychoterapia?”. Rozmawiają psychoterapeuci: dr Amira Simha – Alpern i Gerald J. Gargiulo.

OBEJRZYJ FILM TUTAJ:

www.youtube.com/watch?v=ux0eer14fx8&list=PLjjb9RF_KeLRRQHvDuYRPi3-XMMg91TRf&index=7

Dr Amira Simha – Alpern jest psychologiem, psychoanalitykiem, profesorem i superwizorem w Derner Institute at Adelphi University oraz członkinią Suffolk Institute for Psychotherapy and Psychoanalysis. Wielokrotnie publikowała artykuły dotyczące tematyki zaburzeń odżywiania, tożsamości wielokulturowych, lęków, traum, poczucia winy i relacji terapeutycznej. Ukończyła szkolenie psychoanalityczne w Derner Institute for Advanced Psychological Studies.

Dr Gerald J. Gargiulo jest psychoterapeutą, psychoanalitykiem, poetą, obecnie pracuje w ramach prywatnej praktyki zawodowej w Stamford, Connecticut w Stanach Zjednoczonych. Zasiada w zarządach edytorskich takich periodyków jak: Psychoanalytic Psychology, The Psychoanalytic Review i The International Journal of Appiued Psychoanalytic Studies. Opublikował ponad sto artykułów (zarówno akademickich jak i popularnonaukowych) dotyczących znaczenia psychoterapii. W swoich tekstach chętnie łączy wątki duchowe, filozoficzne i psychologiczne. Wykłada na uniwersytetach w USA, Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

„Psychoanaliza to teoria na temat funkcjonowania ludzkiego umysłu, metoda jego badania, a także leczenia. Podstawowym założeniem psychoanalizy jest istnienie nieświadomości. Znaczna część naszego umysłu nigdy nie jest i nie stanie się świadoma. Także doświadczenia świadome mogą zostać zapomniane, czyli wyparte do nieświadomości, a mimo to pozostają aktywne i wpływają na treść i jakość życia. Psychoanaliza jako teoria dotycząca ludzkiego umysłu wywarła wielki wpływ na prądy intelektualne w XX wieku i nadal jest bardzo inspirująca dla współczesnej humanistyki. Specjaliści różnych dziedzin (filozofowie, krytycy sztuki, literatury, filmu) oraz sami psychoanalitycy mogą posługiwać się teorią psychoanalityczną dla interpretacji zjawisk kulturowych, społecznych i politycznych. Psychoanaliza jako metoda badania i leczenia zakłada, że na kształtowanie się osobowości, poza czynnikami wrodzonymi i dziedzicznymi, mają wpływ relacje z rodzicami, a także ważne doświadczenia – narodzin, seksualności, miłości i nienawiści, utraty i śmierci – które przeżywamy od początku życia i które często są źródłem wewnętrznych konfliktów. Te doświadczenia oraz fantazje na ich temat tworzą wzorce, które pozostają nieświadome i określają relacje wobec siebie i innych ludzi w późniejszym życiu. Psychoanaliza umożliwia osobom, które się jej poddają poznanie niektórych nieświadomych mechanizmów i konfliktów, i uzyskanie większego wpływu na własne życie. Psychoanaliza to teoria i metoda stworzona na przełomie XIX i XX wieku przez wiedeńskiego lekarza Zygmunta Freuda (1856-1939), który pokonując opór środowiska we Wiedniu, skupił wokół siebie wielu psychiatrów i specjalistów innych dziedzin, zafascynowanych jego nowatorskim myśleniem na temat funkcjonowania umysłu. Koledzy i uczniowie Freuda rozpropagowali jego teorię w innych krajach Europy i obu Ameryk. Dzięki pracy kolejnych pokoleń jego uczniów i następców psychoanaliza nadal dynamicznie się rozwija, tworząc nowe psychoanalityczne teorie, inspirowane różnymi aspektami teorii Freuda. Jego dzieło okazało się tak oryginalne i inspirujące, że stało się fundamentem współczesnej psychologii i pierwowzorem wielu istniejących metod psychoterapeutycznych. Zygmunt Freud wraz ze współpracownikami założył w 1910 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Psychoanalityczne (International Psychoanalytical Association – IPA), które działa nieprzerwanie od tamtego czasu, ma obecnie ponad 12 tysięcy członków i zrzesza powyżej 100 organizacji psychoanalitycznych z bardzo wielu krajów na wszystkich kontynentach. (…) Psychoanalizę, która jest głębokim i intensywnym procesem badania umysłu i pozwala poznawać to, co w nas nieświadome, mogą podjąć osoby, które chciałyby dowiedzieć się więcej o swoim życiu psychicznym i o mechanizmach, które nim kierują, a są trudne do zrozumienia. Psychoanaliza może być sposobem na rozwój osobowości i osiągnięcie wewnętrznej wolności, dzięki czemu zwiększają się zdolności do nawiązywania długotrwałych głębokich relacji z innymi oraz twórczego wykorzystywania własnych możliwości. Dlatego też psychoanaliza jako metoda leczenia jest wskazana dla osób, które mają w życiu poważne problemy. Mogą to być na przykład trudności w nawiązaniu bliskiej relacji z inną osobą, albo kłopoty w istniejącym związku, problemy z własną seksualnością, konflikty w relacjach społecznych, powtarzające się porażki w pracy. Osoba, która miała w przeszłości traumatyczne doświadczenia może borykać się z powracającymi wspomnieniami tych zdarzeń i z brakiem zaufania do innych, co utrudnia lub uniemożliwia jej normalne funkcjonowanie wśród ludzi. Zdarza się, że człowiek, który utracił bliską osobę, nie może przestać jej opłakiwać i żyć dalej własnym życiem. Ktoś inny z kolei może czuć, że jego kreatywność jest z niejasnych przyczyn zahamowana, co utrudnia mu pracę lub naukę. Niekiedy psychologiczne problemy przejawiają się pod postacią rozmaitych objawów. Są ludzie, których życie jest ograniczone przez sztywność zachowania i konieczność wykonywania określonych rytuałów. Są tacy, którzy doznają paniki na otwartej przestrzeni i tacy, którzy przeżywają ją w zatłoczonych czy zamkniętych pomieszczeniach. Lęk jest bardzo częstym objawem u ludzi zgłaszających się na psychoanalizę – może dotyczyć czegoś bardziej lub mniej określonego, ale często jest to lęk egzystencjalny, dotyczący na przykład tego, co przyniesie przyszłość i czy dadzą oni radę sprostać jej wyzwaniom. Często mają oni także przeżycia depresyjne – obniżony nastrój, zahamowaną aktywność, brak nadziei, smutek. Wiele osób skarży się także na różne dolegliwości cielesne, dla których nie znaleziono fizycznego uzasadnienia. Ludzie, którzy decydują się na psychoanalizę na ogół podejrzewają, że przyczyna ich trudności i niepowodzeń może leżeć w nich samych i pragną ją poznać, by rozwiązać psychiczne konflikty, które powodują, że życie jest dla nich tak trudne. Leczenie psychoanalizą, podobnie jak każde inne, ma na celu przyniesienie pacjentowi ulgi w cierpieniu. Psychoanalityk nie koncentruje się jednak na usuwaniu objawów cierpienia, tylko szuka jego przyczyn w nieświadomości, sięgając do najwcześniejszych doświadczeń pacjenta i analizując ich wpływ na jego aktualne relacje i zachowanie.”

cytat zaczerpnięty ze strony internetowej Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego

TERAPIA W GDAŃSKU – PSYCHOTERAPIA PSYCHODYNAMICZNA GDAŃSK

Prasa: „Sabina Spielrein i początki psychoanalizy.”

Opublikowany przez

Psycholog GdańskAnna Nita, psycholog i psychoterapeuta napisała o ważnej roli Sabiny Spielrein w początkach psychoanalizy. Tekst ukazał się w magazynie „Zwierciadło”:

„Dzięki tej kobiecie Zygmunt Freud i Carl Gustaw Jung dokonali przełomowych odkryć dotyczących ludzkiej seksualności. Sabina Spielrein trochę bezwiednie doprowadziła do „wyzwolenia ukrytych żądz”.

Zygmunt Freud i Carl Jung, dwaj wielcy twórcy psychoanalizy, poznają się dzięki 19-letniej, pięknej Sabinie cierpiącej na ataki histerii. Nikt nie wie jeszcze, że pacjentka wywrze tak ogromny wpływ na obu myślicieli, a jej choroba pozwoli dokonać przełomowych odkryć dotyczących ludzkiej seksualności. Choć zdiagnozowana u Sabiny histeria była dość częstym schorzeniem wśród kobiet, to właśnie jej przypadek odmienił oblicze psychoanalizy.

(…)

Początek XX wieku był czasem przyspieszonego rozwoju nauk przyrodniczych (teoria Darwina). Kobiety jednak nie od razu stały się beneficjentami tych zmian. Na ich wychowanie wpływały restrykcyjne normy kulturowe epoki wiktoriańskiej i gorset, który krępował nie tylko kibić, ale także możliwości twórczego rozwoju. Uwięzione w świecie robótek ręcznych, zależne od ojców i mężów, nie miały możliwości intelektualnego rozwoju i traktowane były jako osoby bez seksualnych potrzeb. Nic zatem dziwnego, że epidemia histerii wybuchła właśnie w tym czasie i dotyczyła głównie kobiet.

Psychoanaliza zaczęła się od zwrócenia uwagi na objawy cierpiących na histerię kobiet. To od nich pierwsi adepci tej metody dowiadywali się o istnieniu nieuświadomionych potrzeb i myśli. Nie przypadkiem najsławniejsze pacjentki pierwszych psychoanalityków, po wyzdrowieniu, okazywały się niezwykle twórczymi i niezależnie myślącymi osobami. Przypadek Sabiny jest dowodem na to, że histeria niejednokrotnie była przejawem buntu ubezwłasnowolnionych kobiet czy też zastępczą formą twórczej realizacji. Sabina Spielrein pod płaszczem choroby kryła niebagatelną osobowość, żywą inteligencję oraz duży temperament seksualny. Pacjentki  histeryczne po terapii stawały się często aktywnymi i odnoszącymi sukcesy kobietami. Tak stało się w przypadku pierwszej leczonej psychoanalizą pacjentki Berty Pappenheim oraz właśnie Sabiny Spielrein, która została pierwszą kobietą – analityczką, a sam Freud z uznaniem wypowiadał się o jej pracy.

W tamtych czasach psychoanaliza była też jedną z bardzo niewielu dostępnych dla kobiet dróg kariery: Towarzystwo Psychoanalityczne chętnie je przyjmowało i ceniło intelektualny wkład kobiet w rozwój tej dziedziny. Inne kierunki nauk, co najwyżej, łaskawie tolerowały kobiety. Psychoanaliza i kobiety wiele sobie zawdzięczają: pacjentki histeryczne stanowiły inspirację do teoretycznych rozważań Freuda i jego kontynuatorów. Freud cenił spojrzenie kobiet na problemy życia psychicznego, korespondował z wieloma z nich, stając się ich intelektualnym przyjacielem i mentorem. Swoje dziedzictwo pozostawił zaś w rękach najmłodszej córki Anny, która jako jedyna z jego dzieci zajęła się psychoanalizą i twórczo ją rozwijała, opisując np. mechanizmy obronne.”

cały artykuł do przeczytania na stronie internetowej magazynu „Zwierciadło”:

www.zwierciadlo.pl/2011/psychologia/rozwoj/sabina-spielrein-i-poczatki-psychoanalizy

 PSYCHOLOG GDAŃSK – PSYCHOTERAPIA GDAŃSK – TERAPEUTA GDAŃSK